آرمان خالقی با اشاره به تصمیم جدید دولت مبنی بر حذف دلار از ثبت سفارش واردات کالا، اظهار داشت: به نظر میرسد این تصمیم با توجه به نوسانات دلاری در کشور و به دلیل اینکه مراوده دلاری با آمریکا نداریم و سایر کشورها نیز ارزهای خود را دارا هستند، اتخاذ شده است.
وی ادامه داد: طبق تحریمهای آمریکا، بانکهایی که با ایران مراوده دلاری داشته باشند مشمول جریمه میشوند، در نتیجه تنها مراوده دلاری از طریق صرافیها صورت میگیرد که شفافیت زیادی در این زمینه وجود ندارد. اما از طرفی افرادی که صادرات انجام میدهند و در کشورهای دیگر از ذخیره دلاری برخوردار هستند، برای خرید مواد اولیه و تجهیزات و یا انتقال دانش فنی از این ارز استفاده میکنند.
وی توضیح داد: با حذف دلار از ثبت سفارش واردات، این افراد نمیتوانند از درآمد دلاری خود استفاده کنند و باید آن را به ارزهای دیگر تبدیل کنند که این مسئله هزینه مالی را به فعالان اقتصادی تحمیل میکند و در عین حال، هزینه نقل و انتقال پول نیز به هزینههای فعالان اقتصادی اضافه میشود. همچنین صادرکنندگان باید دلار خود را با قیمت پایینتر از نرخ اصلی بفروشند تا ارزهای دیگر را جایگزین آن کنند.
خالقی با بیان اینکه مبادله با دلار برای ایران از سوی آمریکا تحریم شده است، گفت: در این شرایط نباید خودمان، خودمان را هم تحریم کنیم و گره بیشتری برای فعالان اقتصادی ایجاد کنیم، زیرا ممکن است این فعالان راهی برای دور زدن تحریمها و کماثر کردن آنها داشته باشند. در این شرایط، خودشان تصمیم میگیرند که در قراردادها و خریدهایشان بر مبنای کدام ارز عمل کنند.
وی تأکید کرد: نباید تصمیمی اتخاذ شود که بخش تولید متضرر شود، اگر قرار است جلوی ورود ارزهای پیشبینینشده به بازار گرفته شود تا نوسانات بازار کنترل شود، نباید تصمیمی اتخاذ شود که به ضرر بخش تولید باشد.
به گفته وی، در شرایطی که مسئولان انتظار افزایش صادرات را دارند، نباید طوری عمل شود که انگیزه صادرکنندگان از بین برود.
این کارشناس بخش صنعت در پاسخ به این سؤال که آیا میدانید چه حجم از مراودات اقتصادی در کشور با دلار انجام میشود،گفت: ما آماری در این مورد نداریم و بانک مرکزی و وزارت اقتصاد باید در این زمینه اطلاعات ارائه دهند.
وی در پایان از تهیه گزارشی در مورد تأثیر حذف دلار از ثبت سفارش واردات توسط تولیدکنندگان و صادرکنندگان خبر داد و گفت: در این گزارش مشخص خواهد شد که این تصمیم تا چه حد به نفع یا ضرر بخش تولید خواهد بود، زیرا ممکن است طی دو تا سه ماه ابتدایی، زیانی را شامل حال تولیدکنندگان کند اما بعد از آن به نفع این بخش باشد.